Vandaag ben ik een week hier in Kona. En eigenlijk is ze voorbijgevlogen.
Ik had nog doorgetraind tot de voorlaatste dag, de donderdag voor vertrek was zoals altijd eigenlijk nogal hectisch met nog een halve werkdag en (ook waarschijnlijk wel zoals altijd) met het feit dat alles nog moest ingepakt worden plus ook nog rap tussendoor ook nog een zwemtraining... Neem daarbij de lange vlucht en je weet dat ik hier redelijk cassé aangekomen ben. De eerste dagen heb ik echt last gehad van de jetlag, ik ben ook effe opnieuw wa ziekskes (zo wat onhebbelijk gevoel in de benen) geweest maar voldoende rusten heeft alles opgelost.
De eerste dagen waren hier eigenlijk wat minder ('t is te zeggen, nog altijd een 27-28°C maar geen zon), zeker in de namiddag, dan troepten er telkens een hele hoop donkere wolken samen rond de top van de vulkaan en verhinderden zo dat de zon kon schijnen, heel Kona was dan telkens bedekt onder een dik wolkenpak. Maar als je dan 10km verder reed was het helblauwe lucht en zeker 3à4°C warmer, raar fenoneem toch...! Het zou te maken hebben met de veranderlijke vulkaanactiviteit...
Sinds gisteren is dit wel wat minder en dus ook warmer hier in Kona.
Vanaf vandaag heeft Pieter voor ons nog een kleine 3-daagse traininsprikkel voorzien. Niets bijzonders maar het is wel nodig om ons lijf toch opnieuw nog een beetje in gang te trekken en klaar te maken voor een dagje afzien. Morgen is het dus nog een week tot de wedstrijd. In deze periode gebeuren de meeste fouten. Daarom is het van onschatbare waarde dat ik hier met Rutger zit, die weet perfect wat te doen en vooral allemaalwat niet te doen om je volledig klaar te maken voor race day. Take it easy and relax is de hoofdboodschap. Niet dat ik van nature een stresskonijn ben maar toch is het leuk first hand wat raadgevingen te krijgen!
Yo man!
sjerrie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hallo Thierry (en Rutger),
Wat het aantal reacties op deze blog betreft, blijft het nogal rustig... Ik weet niet of het ligt aan "durven", "willen", of "kunnen", maar neem in elk geval via ondergetekende (dan nog maar eens) aan dat België nog steeds als één blok achter u (en natuurlijk ook Rutger - doe hem de groeten !) staat !!!
Groeten uit uw herfstige heimat - waar naast de bladeren en de regen, ook de aandelen van Fortis en Dexia hun neerwaartse beweging verder zetten... :(
Grtz
Karel
PS: hoe is het met uwe Chrysler?
Hallo Thierry,
Ik heb via ulle mama (allé eigenlijk via ne mail van ulle mama naar mijn moeder ;)) vernomen dat we uw avonturen hier kunnen volgen!!
Da gaan we dan ook zeer zeker doen!!
Als ik zo lees wat voor een intensieve voorbereidingen jullie er voor over hadden, kan er volgens mij toch alleen maar een goed resultaat uit voortvloeien.
Wij zullen hier in alle geval heel hard duimen voor iedereen!!
Heel veel succes aan iedereen en tot schrijfs!!
Veerle, Peter en de kids
PS: doe ook ff de groetjes aan ulle mama
Een reactie posten